Archiwa tagu: pisarze polscy

Prawdziwi mężczyźni i fałszywe dzieci

Tym razem polecamy wam trzy biografie niezwykłych mężczyzn, z trzech różnych światów (choć z jednego kraju), których determinacja, pasja i wiara w siebie pozwoliły na przemierzanie najbardziej dzikich i wrogich zakątków Ziemi, na przetrwanie okresu komunizmu w Polsce i operacji wojennych na świecie z zachowaniem własnych wartości oraz na tworzeniu utworów, które na stałe weszły do kanonu polskiej literatury. Ale mamy też dla was do zaproponowania jedną książkę o losach wielu hiszpańskich dzieci, których historie i tożsamości zostały zafałszowane na samym początku ich życia. Życzymy udanej lektury!

Wojciech Fusek, Jerzy Porębski, Kurczab. Szpej, szpada i tajemnice. Niezwykłe życie Janusza Kurczaba, Agora, 2023

Opis wydawcy:

„Los bawił się nim okrutnie. Stworzył go Polakiem i obdarzył seksualnością, która nie ułatwiała życia. W dzieciństwie, które przypadło na najokrutniejszą z wojen, zabrał mu ojca i okaleczył dłoń pozbawiając kluczowego palca tak potrzebnego wspinaczowi.

Janusz Kurczab – wspinacz, instruktor i trener alpinizmu, narciarz, wybitny szermierz (olimpijczyk i 17-krotny mistrz Polski w szpadzie). Autor nowych dróg w Tatrach i Alpach, odkrywca, zdobywca, najwybitniejszy – obok Zawady – kierownik narodowych ekspedycji w góry najwyższe. Dziennikarz, redaktor naczelny „Taternika”, pisma ze stuletnią tradycją, autor górskich książek reportażowych i monografii. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia non-fiction, Janusz Kurczab, alpiniści, wspinaczka górska, Polski, nagrodzony Super Kolosem za całokształt działań górskich oraz innymi prestiżowymi nagrodami.

A jednak coś sprawiło, że Janusz Kurczab nie jest wymieniany jednym tchem ze wspinaczami złotej ery polskiego himalaizmu, jak Jerzy Kukuczka, Wanda Rutkiewicz, Krzysztof Wielicki, Andrzej Heinrich, Leszek Cichy, Wojciech Kurtyka czy ciut młodszy Artur Hajzer. Wszyscy oni byli jego kolegami, z wieloma się wspinał, kilku uczył wspinaczki.

Dlaczego najwybitniejszy obok Andrzeja Zawady lider narodowych wypraw w góry najwyższe nie jest nawet w połowie tak popularny jak kierownik przełomowej zimowej wyprawy na Everest? Odpowiedzi na te pytania szukają autorzy książki Wojciech Fusek i Jerzy Porębski, duet doskonale znany miłośnikom górskiej literatury, odpowiedzialny za takie publikacje jak „Lekarze w górach”, „Polskie Himalaje”, czy „GOPR. Na każde wezwanie”.”

(źródło opisu i okładki: https://wydawnictwoagora.pl/)

Sprawdź dostępność w katalogu

Anna Nasiłowska, Mrożek. Biografia, Wydawnictwo Literackie, 2023

Opis wydawcy:

Nareszcie: Pierwsza biografia Sławomira Mrożka!

Sławomir Mrożek (1930–2013) – dramaturg, prozaik i rysownik, jeden z najważniejszych polskich pisarzy XX wieku. Był postacią tajemniczą, a nawet zagadkową, do dziś jego osobowość stanowi zagadkę. Unikał rozgłosu, w ostatnich dekadach w zasadzie nawet nie udzielał wywiadów. Fakty można wyłuskiwać z opublikowanych tomów listów, dzienników, z autobiograficznego Baltazara – jednak obraz, jaki się z nich wyłania, jest fragmentaryczny, pełen niedopowiedzeń.

Mrożek przez całe życie uciekał: z Krakowa do Warszawy, potem do Włoch, stamtąd do Paryża, następnie do Meksyku, ponownie do Krakowa i do Nicei. Czego chciał uniknąć? Czego się bał? Z początku nie chciał jednoznacznego wpisania w środowisko literackie, potem obawiał się zamknięcia w PRL, pozbawienia paszportu i odcięcia od Zachodu. Aż przyszedł rok 1968, gdy opublikował oświadczenie przeciwko wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji. Nie chciał jednak funkcjonować jako pisarz emigracyjny, pragnął, by jego twórczość była dostępna w księgarniach, a sztuki – wystawiane w polskich teatrach. Udawało mu się długo godzić sprzeczne racje, ale kolejne kryzysy polityczne w Polsce sprawiały, że znów trzeba było układać się z historią na nowo. Nie uciekał jednak przed sobą – na przykład w przeciwieństwie do wielu kolegów po piórze nie ukrywał wstydliwie socrealistycznych początków własnej kariery.

Ludzi i świat obserwował zwykle z boku, z ukosa, z dystansu. Milczek – ale dusza towarzystwa, ponurak – ale humorysta. Był znany z nieśmiałości, jednak kobiet w jego życiu było zwykle więcej niż przewiduje zwyczaj, co powodowało trudne do uniknięcia kolizje. Paradoksy i sprzeczności składające się na legendę Sławomira Mrożka można by mnożyć, ale Anna Nasiłowska postawiła sobie na szczęście inny cel: opierając się na materiałach źródłowych i kreśląc kontekst historyczny, wypełniła białe plamy i złożyła te pozornie niepasujące do siebie elementy w kompletną, spójną i wciągającą biografię. Znakomita biografistka wyjaśnia też tajemnicę „podwójnego debiutu” Sławomira Mrożka, przybliża postać jego pierwszej żony i rzuca nowe światło na okoliczności wyjazdu pisarza z Krakowa.”

(źródło opisu i okładki: www.wydawnictwoliterackie.pl)

Sprawdź dostępność w katalogu

Katarzyna Kobylarczyk, Ciałko. Hiszpania kradnie swoje dzieci, Wydawnictwo Czarne, 2023

Opis wydawcy:

„Kiedy w 1999 roku hiszpański Sąd Najwyższy orzekł, że każde dziecko ma prawo wiedzieć, kim są jego rodzice, do biura prawnika Enrique Vili Torresa zaczęli pukać nowi klienci. Chociaż od rodziny lub sąsiadów dowiedzieli się, że zostali adoptowani, w ich dokumentach nie było śladów adopcji, a w aktach urodzenia rodzice adopcyjni figurowali jako biologiczni. Enrique nazwał ich hijos falsos, fałszywymi dziećmi, a ich liczbę oszacował na około trzystu tysięcy.

Wkrótce do prawników i mediów zaczęli zgłaszać się także rodzice poszukujący dzieci, które dotąd uważali za zmarłe. Pojawiło się nowe, budzące grozę określenie: bebes robados, ukradzione dzieci. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych nowo narodzone dziecko można było kupić za równowartość mieszkania. W proceder sprzedaży zamieszane były instytucje państwowe i kościelne.

Katarzyna Kobylarczyk opisuje jeden z najbardziej wstrząsających rozdziałów w najnowszej historii Hiszpanii, nadal pełen pytań bez odpowiedzi.”

(źródło opisu i okładki: https://czarne.com.pl/)

Sprawdź dostępność w katalogu

Naval, Mój przyjaciel Drago, Bellona, 2023

Opis wydawcy:

„POZNAJCIE HISTORIĘ NIESAMOWITEGO WOJOWNIKA, LEGENDY NAVY SEALs I GROM.

Tomek Dzieran urodził się na początku lat 60., biedne dzieciństwo przeżył w komunistycznej Polsce. Jako nastolatek na ulicach Łodzi walczył o przetrwanie – i to dosłownie. Jak wielu młodych chłopców wolny czas spędzał na trenowaniu sztuk walki i ulicznych bijatykach. Zasmakował życia przemytnika opozycjonisty, nie miał sprecyzowanych marzeń. Kim chciał być, a kim został?

Życie w kraju znajdującym się w żelaznym uścisku komunizmu nie było kolorowe.

W latach 80. przyłączył się do solidarnościowego podziemia, rozpowszechniał antykomunistyczną propagandę, uczestniczył w protestach. Podczas stanu wojennego został aresztowany, skazany i osadzony w reżimowym więzieniu dla więźniów politycznych, gdzie doznał tortur i przemocy. Nigdy jednak nie stracił nadziei ani wiary w swoją sprawę.

Drago w 1984 roku dostał bilet do USA – w jedną stronę.

Jego życie to niewiarygodna i inspirująca historia, która pokazuje, że American Dream nie spełnia się sam, ale jego realizacja jest możliwa dzięki uporowi i ciężkiej pracy.

Przyjacielska rozmowa dwóch weteranów, których los połączył na wojnie w Iraku i pozwolił im przetrwać najcięższą próbę. To gotowy scenariusz na film, który mógłby stać się pewniakiem do hollywoodzkich Oscarów.

Łobuz, więzień polityczny w PRL, operator Navy SEAL, a dla nas chłopaków z Marsa, przyjaciel i towarzysz broni. Tomek Dzieran „Drago” to postać nieprzeciętna, wymykająca się wszelkim schematom. To dzięki zaangażowaniu i poświęceniu Drago, dzięki wspólnie wykonywanym operacjom bojowym operatorów GROM i Navy SEAL w Iraku narodziło się braterstwo broni trwające do dziś. płk rez. Piotr Gąstał były dowódca JW GROM.”

(źródło opisu i okładki: www.bellona.pl)

Sprawdź dostępność w katalogu

Biografie

Oto lista nazwisk: Oppenheimer, Nienacki, Wasilewska, Tucci. O co chodzi? O to, że możecie przeczytać świetne książki na ich temat – skrupulatna biografia o wynalazcy bomby atomowej, portret autora kultowego Pana Samochodzika, reportaż o polskiej kontrowersyjnej działaczce politycznej oraz smakowity pamiętnik aktora i pasjonaty jedzenia. Życzymy udanej lektury!

Kai Bird, Martin J. Sherwin, Oppenheimer. Triumf i tragedia ojca bomby atomowej, Replika, 2022

„Nagrodzona Pulitzerem, wybitna biografia ojca bomby atomowej

Po zrzuceniu przez Amerykanów bomby atomowej na Hiroszimę, Robert Oppenheimer okrzyknięty został najsłynniejszym naukowcem swego pokolenia. Dla wielu stał się także współczesnym ucieleśnieniem mitu o Prometeuszu, człowiekiem zmagającym się z konsekwencjami postępu naukowego, do którego przyłożył rękę.
Pierwsza połowa XX wieku była złotym okresem fizyki teoretycznej, jednak obserwując w praktyce konsekwencje własnych odkryć, Oppenheimer stanowczo sprzeciwił się dalszemu rozwojowi broni atomowej, w szczególności bomby wodorowej. Krytykował plany sił powietrznych dotyczące potencjalnego przeprowadzenia niewyobrażalnie niebezpiecznej dla ludzkości wojny nuklearnej.
Książka dogłębnie przedstawia życie i czasy Roberta Oppenheimera, ujawniając wiele zdumiewających i bezprecedensowych szczegółów, intryg i napięć. To portret genialnego i ambitnego, a zarazem złożonego i pełnego wad człowieka, który na zawsze zmienił świat.”

(źródło opisu i okładki: https://replika.eu/)

Sprawdź dostępność w katalogu

Jarosław Molenda, Nienacki. Skandalista od Pana Samochodzika, Prószyński i S-ka, 2023

„Ojciec najsłynniejszego muzealnika-detektywa, odkrywca Skiroławek, określany mianem naczelnego pornografa partii. Arogant, który osiągnął sukces, po czym zaszył się na mazurskiej wsi, by stamtąd toczyć wojny z krytykami w Warszawie, nazywanymi przez niego „zatabaczonymi nauczycielami gimnazjalnymi z dawnej Kongresówki”. Prywatnie pogromca kłusowników i piratów drogowych. ORMO-wiec z powołania, „ortodoksyjny komunista” z zamiłowania, współpracownik bezpieki z wyboru, apologeta generała Jaruzelskiego i stanu wojennego. Konformista z kompleksem odrzucenia, autor paszkwili, ukrywający się pod pseudonimem Ewa Połaniecka, i taśmowy producent bestsellerów jako Zbigniew Nienacki. Człowiek zakłamany, uwięziony w szponach namiętności do nastolatek, papierosów i alkoholu. Po prostu skandalista od Pana Samochodzika.”

(źródło opisu i okładki: www.proszynski.pl)

Sprawdź dostępność w katalogu

Piotr Lipiński, Wasilewska. Czarno-biała, Wydawnictwo Czarne, 2023

„Dla jednych renegatka, kolaborantka i zdrajczyni. Dla drugich – bohaterka, wybawicielka, dzielna przywódczyni Polaków w ZSRR. Opinie o Wandzie Wasilewskiej zawsze były skrajne, a jej zwolennikom i krytykom nigdy nie udało się dojść do porozumienia. Aleksander Wat opowiadał o niej: „Niezbadana jest dusza kobiet fanatycznych, świętych Teres komunizmu. To są mistyczki, które nie widzą rzeczywistość, raczej widzą inną rzeczywistość, której my nie widzimy”. Jak więc wyglądała rzeczywistość Wandy Wasilewskiej?

Jej droga do komunizmu była nietypowa – urodziła się w inteligenckim domu wywodzącym się z kresowej podupadłej szlachty. Bez względu na epokę i ustrój jej rodzina nienawidziła Rosji, a Wandę i jej siostry wychowano w kulcie Józefa Piłsudskiego. Ją jednak z czasem, na przekór ojcu, coraz bardziej fascynował Związek Radziecki. Z postępowej przedwojennej socjalistki i emancypantki zrodziła się twarda komunistka. I choć jako jedna z nielicznych kobiet w polityce niejednokrotnie trafiła na szklany sufit, dzięki zaciekłości, dyscyplinie i ślepemu oddaniu dostała się do grona najbardziej zaufanych ludzi Stalina. Założycielka Związku Patriotów Polskich, negująca zbrodnie w Katyniu, nienawidząca wszystkiego, co wiązało się z przedwojenną Polską, z AK-owskim podziemiem i emigracyjnym rządem premiera Sikorskiego. Wasilewska robiła wszystko, by służyć stalinowskiemu reżimowi. Jednak im bliżej było końca wojny, tym mniej zdawała się potrzebna, a jej bezgraniczne oddanie stało się przekleństwem. I choć w czasach Gomułki trafiła do politycznego czyśćca, „Sowietką” pozostała świadomie do końca życia.”

(źródło opisu i okładki: https://czarne.com.pl/)

Sprawdź dostępność w katalogu

Stanley Tucci, Smak. Życie i jedzenie, Marginesy, 2023

Bestseller „New York Timesa” i „The Washington Post”

Stanley Tucci, uznany aktor i maniak kulinarny, przedstawia czarujący, osobisty pamiętnik swojego życia w kuchni i poza nią.

Zanim Tucci zdobył sławę dzięki rolom w Diabeł ubiera się u Prady czy Igrzyskach śmierci oraz internetowemu tutorialowi, w którym uczy, jak przyrządzić negroni, wychowywał się w amerykańskiej rodzinie o włoskich korzeniach i co wieczór siadał do rodzinnej kolacji. Magią tych posiłków podzielił się z czytelnikami w dwóch książkach kulinarnych, a teraz postanowił opowiedzieć historie, które kryją się za jego ulubionymi przepisami. Tucci snuje więc opowieści o dorastaniu w miasteczku w stanie Nowy Jork, o kręceniu poświęconych jedzeniu filmów Wielkie otwarcie oraz Julie i Julia, o zakochaniu przy obiedzie i o gotowaniu dla licznej rodziny. Smakowity jest każdy kąsek tej gastronomicznej podróży przez dobre i złe czasy, wspaniałe kolacje i przypalone dania.

Książka, napisana z typowym dla Tucciego cierpkim poczuciem humoru, spodoba się każdemu, kto docenia moc posiłku ugotowanego w domu.”

(źródło opisu i okładki: https://marginesy.com.pl/)

Sprawdź dostępność w katalogu

Kronos

KronosWitold Gombrowicz, Kronos. Wydawnictwo Literackie, 2013

„Przygody erotyczne z osobami obojga płci, kłopoty finansowe, niedomagania starzejącego się ciała – w „Kronosie” nie ma tematów tabu. Ponad czterdzieści lat po śmierci pisarza wdowa po Witoldzie Gombrowiczu ujawnia jego intymne, często kontrowersyjne zapiski. Zapowiada się jedno z największych wydarzeń literackich XXI wieku.

Legendy i plotki o tym tekście krążyły od wielu lat, jednak zaledwie kilka osób miało dostęp do rękopisu. Rita Gombrowicz wiedziała, że „Kronos” jest dla męża szczególnie ważny. Segregator z tymi notatkami miał być jedną z pierwszych rzeczy ratowanych w razie pożaru. Do zapisków zajrzała dopiero po śmierci pisarza w 1969 roku, korzystając przy tym z pomocy Marii Paczowskiej, ponieważ sama nie znała języka polskiego. Manuskrypt, uznany za zbyt osobisty, by nadawał się do publikacji, trafił pod łóżko Rity Gombrowicz, gdzie przeleżał ponad czterdzieści lat. Wdowa po pisarzu długo biła się z myślami, radziła przyjaciół i ostatecznie zdecydowała się przedstawić te notatki szerszej publiczności. Sekretny dziennik Gombrowicza z całą pewnością wywoła niejedną burzę i zażartą dyskusję, nie tylko w środowisku badaczy literatury.

Czy „Kronos” jest ostatnim przesłaniem Witolda Gombrowicza? Jego ostatnią prowokacją? A może dowodem na zwycięstwo z Formą?

W „Kronosie” pisarz próbuje zrekonstruować czas miniony i przyjrzeć się własnemu życiu jako chronologicznej serii zdarzeń. Powstaje w ten sposób szczególne kalendarium, ukazujące całe życie artysty w jego złożoności. Lektura tych zapisków rzuca nowe światło na takie utwory Gombrowicza jak „Trans-Atlantyk” czy „Pornografia”. „Kronos”, który powstawał równolegle z oficjalnym „Dziennikiem”, może być traktowany jako jego swoiste uzupełnienie. Notatki często są skrótowe, pospieszne, zupełnie niezrozumiałe dla niewtajemniczonych, dlatego książka opatrzona została szczegółowymi przypisami.”

(źródło recenzji: www.merlin.pl)

Sprawdź dostępność w katalogu